
ตะไคร้ หรือในภาษาอังกฤษเรียกว่า Lemongrass และมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Cymbopogon citratus (DC.) Staph ชื่อตะไคร้ตามภูมิภาค ภาคเหนือ เรียก จะไคร, ภาคใต้ เรียก ไคร, แม่ฮ่องสอน เรียก คาหอม, เขมร-สุรินทร์ เรียกเชิดเกรย หรือ เหลอะเกรย, กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน เรียก ห่อวอตะโป่, อินดี้-สกา เรียก ขี้ไคร้ ตะไคร้เป็นพืชล้มลุก ความสูงโดยประมาณ 4-6 ฟุต ใบเรียวยาว ปลายใบมีขนหนาม ลำต้นรวมกันเป็นกอ มีกลิ่นหอม ดอกออกเป็นช่อยาว ดอกเล็กเป็นฝอยมีจำนวนมาก ตะไคร้เป็นพืชที่สามารถนำส่วนต้นหัวไปประกอบอาหาร และจัดเป็นพืชสมุนไพรด้วย
ตะไคร้มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศอินโดนีเซีย ศรีลังกา พม่า อินเดีย ไทย และในทวีปอเมริกาใต้
โดยทั่วไปแบ่งตะไคร้ออกได้เป็น 6 ชนิด ได้แก่
1.ตะไคร้กอ
2.ตะไคร้ต้น
3.ตะไคร้หางนาค
4.ตะไคร้น้ำ
5.ตะไคร้หางสิงห์
6.ตะไคร้หอม
ตะไคร้เป็นพืชในตระกูลหญ้า และเป็นพืชที่เจริญเติบโตได้ง่าย อาจมีทรงพุ่มสูงได้ถึง 1 เมตร